W dzisiejszym świecie technologia cyfrowa pełni kluczową rolę w funkcjonowaniu społeczeństwa i gospodarki. Banki, w swoich systemach, przechowują i przetwarzają ogromne ilości danych finansowych i osobistych swoich klientów, co sprawia, że są one atrakcyjnym celem dla cyberprzestępców. Bezpieczeństwo systemów informatycznych w sektorze bankowym ma zatem ogromne znaczenie.
W niniejszym artykule przyjrzymy się głównym aspektom bezpieczeństwa systemów w bankowości oraz środkom, jakie banki podejmują, aby chronić swoje systemy przed zagrożeniami.
Ataki hakerskie
Do głównych zagrożeń dla bezpieczeństwa systemów bankowych należą ataki hakerskie, które są zróżnicowane i ewoluują wraz z rozwojem technologii i metod cyberprzestępców.
- Phishing. Atak polegający na podszywaniu się pod zaufane źródło w celu wyłudzenia poufnych informacji, takich jak hasła, numery kont bankowych czy dane karty kredytowej. Przestępcy wysyłają fałszywe wiadomości e-mail lub wiadomości SMS, które wydają się być autentyczne, zachęcając odbiorców do kliknięcia w zainfekowany link lub podania swoich danych.
- Malware. Złośliwe oprogramowanie, takie jak wirusy, trojany czy ransomware, może być używane do zdalnego kontrolowania komputerów, kradzieży danych finansowych, szpiegowania użytkowników lub, w przypadku ransomware, blokowania dostępu do systemów w zamian za okup.
- Ataki DDoS (ang. distributed denial of service). Ataki DDoS polegają na przytłoczeniu systemów bankowych dużą liczbą zapytań, co prowadzi do ich przeciążenia i niedostępności dla użytkowników. Celem może być zakłócenie działania systemu lub odwrócenie uwagi od innego ataku.
- Ataki na systemy płatności. Przestępcy mogą próbować przejąć kontrolę nad systemami płatności, w celu manipulacji transakcjami lub kradzieży funduszy. Mogą to być ataki na terminale płatnicze, systemy kart płatniczych czy platformy płatności online.
- Wstrzykiwanie kodu. Ataki wykorzystujące wstrzykiwanie kodu to metody, w których przestępcy wprowadzają złośliwy kod lub polecenia do aplikacji, lub systemów, w celu uzyskania dostępu lub wykradzenia danych.
Ataki wykorzystujące socjotechnikę
Przestępcy mogą próbować wykorzystać ludzką naiwność lub brak świadomości w zakresie bezpieczeństwa, stosując manipulacje psychologiczne w celu zdobycia poufnych informacji, np. poprzez oszukańcze rozmowy telefoniczne lub kontakt w mediach społecznościowych.
Ataki wewnętrzne
Pracownicy banku mogą stanowić potencjalne zagrożenie, szczególnie jeśli mają dostęp do wrażliwych danych. Ataki wewnętrzne mogą obejmować kradzież informacji finansowych, manipulacje danymi lub naruszenia poufności.
Zagrożenia związane z sieciami bezprzewodowymi
Niezabezpieczone sieci Wi-Fi lub ataki typu “man-in-the-middle” mogą być wykorzystane do przechwycenia transmisji danych i uwierzytelnienia.
Podstawowe rozwiązania zwiększające bezpieczeństwo danych
W celu skutecznej ochrony przed tymi atakami banki muszą ciągle aktualizować swoje strategie bezpieczeństwa, inwestować w zaawansowane technologie, przeprowadzać audyty oraz szkolić personel. Do wzmacniania obrony przed atakami może przyczynić się również ścisła współpraca z organami regulacyjnymi i podmiotami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo cybernetyczne.
Aby skutecznie przeciwdziałać zagrożeniom dla bezpieczeństwa systemów informatycznych w bankowości, banki podejmują różnorodne środki ochronne:
1. Silne hasła. Banki wymagają od użytkowników korzystających z systemu tworzenia silnych haseł. Hasła są pierwszą linią obrony przed nieautoryzowanym dostępem do konta bankowego. Warto poświęcić czas na stworzenie silnego hasła i bezpieczne zarządzanie nim, aby zminimalizować ryzyko kradzieży danych i utraty środków.
Oto kilka zasad dotyczących silnych haseł:
- Długość i złożoność. Silne hasło powinno być długie i powinno zawierać różnorodne elementy, takie jak wielkie i małe litery, cyfry i znaki specjalne (np. !, @, #, $).
- Unikalność. Każde hasło powinno być unikalne dla danego konta.
- Brak oczywistych informacji. Należy unikać używania łatwo dostępnych informacji, takich jak imię, nazwisko, data urodzenia jako część hasła.
- Regularna zmiana hasła
- Unikanie haseł prostych. Hasła takie jak “123456”, “password” czy “qwerty” są bardzo łatwe do złamania.
- Zdania i frazy. Skomplikowane hasło można stworzyć, używając dłuższej frazy lub zdania, które są znacznie trudniejsze do złamania niż pojedyncze słowo. Na przykład: “KotLubiRybki2023!”.
- Używanie menedżerów haseł.
Typowe składniki autentykacji wieloskładnikowej użytkownika to:
- coś, co wie (wiedza), np. typowe hasło lub PIN, które jest zwykle znane tylko użytkownikowi.
- Coś, co ma (posiadanie) – może to być fizyczny przedmiot, taki jak smartfon, token generujący kody jednorazowe lub smart card, który generuje unikalne kody autoryzacyjne.
- to, kim jest (cecha) – ta kategoria obejmuje dane biometryczne, takie jak odcisk palca, rozpoznawanie twarzy, głos lub skan siatkówki oka.
W procesie autentykacji wieloskładnikowej użytkownik może podać np. swoje hasło (coś, co wie) i wprowadzić kod jednorazowy wygenerowany przez aplikację na swoim smartfonie (coś, co ma).
MFA jest skuteczną strategią zabezpieczania kont, ponieważ nawet jeśli osoba nieuprawniona pozna hasło, nie będzie w stanie uzyskać dostępu bez fizycznego dostępu do drugiego składnika autentykacji lub biometrycznej potwierdzenia tożsamości.
3. Aktualizacje oprogramowania. Regularne aktualizacje oprogramowania i instalowanie łatek są niezbędne, aby naprawiać znane luki bezpieczeństwa i minimalizować ryzyko ataków. Aktualizacje często zawierają poprawki bezpieczeństwa, które zamykają luki wykorzystywane przez hakerów.
4. Firewalle. Organizacje korzystają z firewalli, aby kontrolować ruch sieciowy i zapobiegać nieautoryzowanemu dostępowi.
5. Szyfrowanie. Jest to kluczowy element bezpieczeństwa danych, który pomaga w ochronie poufnych informacji przed nieautoryzowanym dostępem lub odczytem przez osoby trzecie.
Znaczenie szyfrowania danych:
- ochrona poufności
- bezpieczeństwo w transmisji
- zabezpieczenie haseł
- zapobieganie kradzieży danych
7. Ograniczenie dostępu. Użytkownicy systemów powinni otrzymywać tylko te uprawnienia, które są niezbędne do wykonywania przez nich obowiązków. Poprzez kontrolowanie, kto ma dostęp do zasobów i danych w sieci lub systemie, organizacje mogą skutecznie zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu i potencjalnych ataków.
8. Izolacja sieciowa. Kluczowe systemy i dane są izolowane od sieci ogólnego dostępu.
9. Kopie zapasowe i odzyskiwanie danych. Banki regularnie tworzą kopie zapasowe i testują proces odzyskiwania danych, aby mieć pewność, że w razie potrzeby można szybko przywrócić systemy do stanu sprzed ataku.
10. Szkolenie personelu. Pracownicy banku są szkoleni w zakresie cyberbezpieczeństwa, aby byli świadomi zagrożeń i wiedzieli, jak unikać działań, które mogłyby narażać systemy na ryzyko.
11. Edukowanie użytkowników. Bardzo ważną rzeczą jest, aby dbać o świadomość użytkowników systemów bankowości elektronicznej. Powinni oni być na bieżąco informowani o atakach, na które mogą być narażeni oraz o sposobach na ich unikanie. W przeciwnym razie w prosty sposób mogą stać się ich ofiarami.
Podsumowanie
Bezpieczeństwo systemów
informatycznych jest priorytetem dla instytucji finansowych, które przechowują
i przetwarzają ogromne ilości wrażliwych danych. Współczesne zagrożenia cybernetyczne
są złożone i stale ewoluują, co wymusza na bankach ciągłe dostosowywanie
strategii ochrony. Wprowadzenie zaawansowanych technologii, szkolenie personelu
oraz podejmowanie środków ochronnych, takich jak monitorowanie, szyfrowanie i
planowanie reagowania na incydenty, pomagają bankom w zachowaniu bezpieczeństwa
i zaufania klientów w erze cyfrowej.
Aby skutecznie
chronić systemy informatyczne banku, ważne jest podejście wieloaspektowe,
obejmujące zarówno techniczne środki zabezpieczeń, jak i edukację pracowników i
użytkowników oraz stałe monitorowanie i reagowanie na potencjalne zagrożenia.
